گور ایرانی

نام ایرانی :گور ایرانی

نام انگلیسی:Persian wild ass

نام علمی:equus hemionus onager

جمعیت:نامعلوم

پراکنش:تنها در ایران ، در منطقه ی توران در سمنان ، در منطقه بهرام گور نیریز فارس و مهریز یزد زندگی می کند.

زیست گاه:دشت ها ، تپه ماهورهای کوتاه ، درمنه زارها ، تاغ زارها و قیچ زارهای مناطق استپی و بیابانی محل زندگی گور ایرانی است.

اندازه:طول بدن گور ایرانی 108 تا 250 سانتی متر ، طول دمش 30 تا 40 سانتی متر ، ارتفاع بدنش 100 تا 145 سانتی متر و وزن آن 200 تا 260 کیلوگرم است.

ریخت شناسی:گور ایرانی شباهت زیادی به الاغ دارد؛ولی جثه اش بزرگ تر ، گوش هایش بلند ، باریک و نوک تیز ، جمجمه اش کشیده ، گردنش کلفت و دمش بلند است که در انتهای آن یک دسته موی سیاه رنگ به صورت منگوله روییده است.یال سیاه رنگی روی گردن و پشت و لکه ی گرد و سیاهی در قسمت داخلی دست ها دیده می شود . رنگ بدن آن زرد مایل به نارنجی است.

رژیم غذایی:گور ایرانی از گیاهانی مانند تاغ و درمنه  تغذیه می کند.

زادآوری:جفت گیری گورها در اواخر خرداد صورت می گیرد، نوزادان یک سال بعد به دنیا می آیند.گور ماده هر دو سال یک بار بچه می زاید.

وضعیت حفاظتی:وضعیت این گونه به شدت در خطر انقراض قرار دارد.